هیلاری کلینتون در پذیرش نامزدی خود برای ریاست جمهوری :

 “زمانی که هیچ سقفی وجود نداشته باشد، آسمان حد است.”

در ادامه، یک جدول زمانی از رویدادهای برجسته تاریخ زنان ایالات متحده آورده شده است.

زنان پیشگام در تاریخ آمریکا

ابریگایل آدامز، الیزابت کدی استنتون، سوجورنر تراس

31 مارس 1776: در نامه‌ای به همسرش، جان آدامز، یکی از بنیان‌گذاران ایالات متحده و رئیس‌جمهور آینده، ابریگایل آدامز از او و کنگره قاره‌ای درخواست می‌کند که :

“زنان را به یاد داشته باشید و نسبت به آن‌ها سخاوتمندتر و مهربان‌تر از اجداد خود باشید. قدرت نامحدودی به دست شوهران ندهید. به یاد داشته باشید که اگر مردان بتوانند، همه آن‌ها دیکتاتور می‌شوند. اگر توجه خاصی به زنان نشود، ما مصمم به برانگیختن شورش خواهیم بود و خود را به هیچ‌یک از قوانینی که در آن‌ها هیچ صدای یا نمایندگی نداریم، مقید نخواهیم دانست.”

19-20 ژوئیه 1848: اولین کنوانسیون حقوق زنان که به‌طور کامل توسط زنان سازماندهی شد، کنوانسیون سنکا فالز در نیویورک برگزار می‌شود، با حضور 300 نفر از جمله سازمان‌دهندگان الیزابت کدی استنتون و لوکرتیا موت. 68 زن و 32 مرد (از جمله فریدریک داگلاس) اعلامیه احوالات را امضا می‌کنند، که موجب آغاز دهه‌ها فعالیت‌های حقوق زنان می‌شود و در نهایت به تصویب اصلاحیه نوزدهم، که به زنان حق رأی می‌دهد، منتهی می‌شود.

23 ژانویه 1849: الیزابت بلک‌ول به اولین زنی تبدیل می‌شود که از مدرسه پزشکی فارغ‌التحصیل شده و به پزشک در ایالات متحده تبدیل می‌شود. او در بریستول انگلستان متولد شد و از کالج ژنو در نیویورک با بالاترین نمرات در میان کل کلاس خود فارغ‌التحصیل شد.

29 مه 1851: سوجورنر تراس، کارگر سابق برده که به یک فعال ضد برده‌داری و حقوق زنان تبدیل شده بود، سخنرانی معروف “آیا من یک زن نیستم؟” را در کنوانسیون حقوق زنان در آکرون، اوهایو ایراد می‌کند.

“آیا من یک زن نیستم؟ به من نگاه کنید! به بازویم نگاه کنید! من شخم زدم، کاشت کردم، در انبارها جمع‌آوری کردم، و هیچ مردی نمی‌توانست مرا متوقف کند! و آیا من یک زن نیستم؟ من می‌توانم به اندازه یک مرد کار کنم و غذا بخورم — وقتی که بتوانم — و ضربات شلاق را هم به‌خوبی تحمل کنم! و آیا من یک زن نیستم؟ من 13 فرزند به دنیا آوردم و بیشترشان به بردگی فروخته شدند، و وقتی با غم مادری‌ام فریاد زدم، هیچ‌کسی جز عیسی صدایم را نشنید! و آیا من یک زن نیستم؟”

گزارش‌های همزمان از سخنرانی تراس این شعار را شامل نمی‌شدند و تراس به زبان انگلیسی استاندارد نقل‌قول می‌شد. در سال‌های بعد، این شعار به “آیا من یک زن نیستم؟” تغییر یافت، که بازتاب‌دهنده تصور غلطی بود که به‌عنوان یک زن برده‌سابق، تراس باید لهجه‌ای جنوبی داشته باشد. اما تراس در حقیقت اهل نیویورک بود.

10 دسامبر 1869: مجلس ایالتی ویومینگ اولین قانون حق رأی زنان را در ایالات متحده تصویب می‌کند، که به زنان حق رأی و تصدی مقام‌های دولتی را می‌دهد. در سال 1890، ویومینگ چهل و چهارمین ایالتی است که به اتحادیه می‌پیوندد و اولین ایالتی می‌شود که به زنان حق رأی می‌دهد.

جنبش حق رأی زنان و اصلاحیه ۱۹ام ایالات متحده

15 مه 1869: سوزان بی. آنتونی و الیزابت کدی استنتون، انجمن ملی حق رأی زنان را تأسیس می‌کنند که هماهنگ‌کننده جنبش ملی حق رأی زنان بود. در سال 1890، این گروه با انجمن حق رأی زنان آمریکا همکاری کرده و انجمن ملی حق رأی زنان آمریکا را تشکیل داد.

16 اکتبر 1916: مارگارت سنگر اولین کلینیک کنترل تولد در ایالات متحده را افتتاح می‌کند. این کلینیک که در براونزویل، بروکلین قرار داشت، طبق قوانین “کومستاک” که کنترل تولد را ممنوع می‌کرد، غیرقانونی شناخته شد و در 26 اکتبر 1916 مورد یورش قرار گرفت. پس از تهدیدات قانونی که منجر به تعطیلی دو بار دیگر کلینیک شد، سنگر کلینیک را بست و در نهایت در سال 1921 سازمان لیگ کنترل تولد آمریکا را تأسیس کرد که پیش‌درآمدی برای امروز “پلانند پرنت‌هود” است.

2 آوریل 1917: جنت رتکین از مونتانا، فعال بلندمدت در انجمن ملی حق رأی زنان، به‌عنوان اولین زن منتخب به کنگره سوگند یاد می‌کند و عضو خانه نمایندگان می‌شود.

18 اوت 1920: تصویب اصلاحیه 19ام به قانون اساسی ایالات متحده تکمیل می‌شود که بیان می‌کند:

“حق شهروندان ایالات متحده برای رأی دادن نباید به دلیل جنسیت توسط ایالات متحده یا هیچ ایالتی رد یا محدود شود.”

این اصلاحیه به نام “اصلاحیه سوزان بی. آنتونی” شناخته می‌شود به احترام کارهای او برای حق رأی زنان.

20-21 مه 1932: آملیا ارهارت اولین زن و دومین خلبان (چارلز لیندبرگ اولین بود) می‌شود که پروازی تک‌نفره و بدون توقف از اقیانوس اطلس را انجام می‌دهد.

16 فوریه 1945: قانون حقوق مساوی آلاسکا به‌عنوان اولین قانون ضد تبعیض در ایالات متحده در قرن بیستم به‌تصویب می‌رسد. این قانون توسط الیزابت پاراتروویچ، زنی از قوم تِلینگیت و رئیس‌جمهور بزرگ خواهران بومی آلاسکا، رهبری می‌شود تا تبعیض علیه بومیان آلاسکا و سایر ساکنان غیرسفیدپوست را از بین ببرد.

رزا پارکس، حقوق مدنی و برابری دستمزد

1 دسامبر 1955: خیاط سیاه‌پوست رزا پارکس از واگذاری صندلی خود به یک مرد سفیدپوست در اتوبوسی در مونتگمری، آلاباما، خودداری می‌کند. این حرکت به‌طور مؤثری جنبش حقوق مدنی را آغاز می‌کند.

9 مه 1960: سازمان غذا و دارو (FDA) اولین قرص ضد بارداری تولید تجاری‌شده در جهان را تأیید می‌کند، که به زنان این امکان را می‌دهد که کنترل بیشتری بر زمان و شرایط بارداری خود داشته باشند. مارگارت سنگر ابتدا “قرص ضد بارداری” را با کمک‌های مالی از کاترین مک‌کریک، وارث ثروتمند، سفارش داد.

10 ژوئن 1963: رئیس‌جمهور جان اف. کندی، قانون “برابری دستمزد” را به امضا می‌رساند که تبعیض دستمزد مبتنی بر جنسیت را برای زن و مردی که همان شغل را در همان محل کار انجام می‌دهند، ممنوع می‌کند.

2 ژوئیه 1964: رئیس‌جمهور لیندون بی. جانسون، قانون حقوق مدنی را به امضا می‌رساند؛ بخش هفتم این قانون تبعیض استخدامی را بر اساس نژاد، مذهب، ملیت یا جنسیت ممنوع می‌کند.

30 ژوئن 1966: بتسی فریدن، نویسنده کتاب “معمای زنانه” (1963)، کمک می‌کند تا سازمان ملی زنان (NOW) تأسیس شود. این سازمان، همانطور که امروز بیان می‌کند، “با فعالیت‌های مبتنی بر جامعه، ایده‌های فمینیستی را ترویج داده، تغییرات اجتماعی ایجاد می‌کند، تبعیض را از بین می‌برد و حقوق برابر تمامی زنان و دختران در تمام جنبه‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زندگی را به‌دست می‌آورد و محافظت می‌کند.”

قانون تبعیض جنسیتی و نبرد جنس‌ها

23 ژوئن 1972: قانون عنوان نهم از اصلاحات آموزشی به امضای رئیس‌جمهور ریچارد نیکسون می‌رسد. این قانون اعلام می‌کند:

“هیچ فردی در ایالات متحده بر اساس جنسیت از مشارکت در برنامه‌ها یا فعالیت‌های آموزشی که از کمک‌های مالی فدرال بهره‌مند هستند، محروم نخواهد شد و از تبعیض در این فعالیت‌ها و برنامه‌ها برخوردار نخواهد شد.”

22 ژانویه 1973: دیوان عالی ایالات متحده در رأی‌گیری تاریخی 7-2 در پرونده Roe v. Wade اعلام می‌کند که قانون اساسی حق قانونی زن برای سقط جنین را محافظت می‌کند. در ژوئن 2022، دیوان عالی این حکم را لغو کرد.

20 سپتامبر 1973: در “نبرد جنس‌ها”، بیلی جین کینگ، تنیس‌باز بزرگ، در یک مسابقه نمایشی که به‌طور زنده از تلویزیون پخش شد و 90 میلیون بیننده جذب کرد، بابی ریگز را در دو ست پیروز می‌شود. کینگ بعد از مسابقه می‌گوید:

“اگر من آن مسابقه را نمی‌بردم، فکر می‌کردم که این می‌توانست 50 سال ما را به عقب برگرداند، تور تنیس زنان را نابود کند و بر عزت نفس همه زنان تأثیر بگذارد.”

پیشرفت‌های تاریخی زنان در عرصه‌های حقوقی، علمی و سیاسی

7 ژوئیه 1981: سندرا دی اوکانر به عنوان اولین زن در تاریخ آمریکا به عضویت دیوان عالی ایالات متحده در می‌آید. رئیس‌جمهور رونالد ریگان او را سوگند یاد می‌کند و او تا سال 2006 به مدت 24 سال در این سمت خدمت می‌کند.

18 ژوئن 1983: سالی راید، به عنوان اولین زن آمریکایی که به فضا سفر کرده است، بر روی شاتل فضایی چلنجر پرواز می‌کند و تاریخ‌ساز می‌شود.

12 ژوئیه 1984: والتر موندیل، نامزد ریاست جمهوری حزب دموکرات، نماینده ایالت نیویورک، جرالدین فرارو را به عنوان معاون ریاست جمهوری خود معرفی می‌کند، که او اولین زن است که از یک حزب عمده به عنوان نامزد معاونت ریاست جمهوری انتخاب می‌شود.

12 مارس 1993: جنت رنو توسط رئیس‌جمهور بیل کلینتون نامزد می‌شود و به عنوان اولین زن دادستان کل ایالات متحده سوگند یاد می‌کند.

23 ژانویه 1997: همچنین از سوی رئیس‌جمهور کلینتون، مادلین آلبرایت به عنوان اولین زن وزیر امور خارجه ایالات متحده سوگند یاد می‌کند.

13 سپتامبر 1994: رئیس‌جمهور بیل کلینتون، قانون حمایت از زنان در برابر خشونت را به عنوان بخشی از قانون کنترل جرم‌های خشونت‌آمیز و اجرای قانون امضاء می‌کند. این قانون تامین مالی برنامه‌هایی را فراهم می‌کند که به قربانیان خشونت خانگی، تجاوز، حملات جنسی، اذیت و آزار و دیگر خشونت‌های جنسیتی کمک می‌کند.

از نانسی پلوسی تا کامالا هریس

4 ژانویه 2007: نانسی پلوسی، نماینده ایالت کالیفرنیا، به عنوان اولین زن رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده منصوب می‌شود. در سال 2019، او این عنوان را دوباره به‌دست می‌آورد و اولین قانون‌گذاری می‌شود که دو بار این سمت را در بیش از 50 سال به‌دست می‌آورد.

24 ژانویه 2013: ارتش ایالات متحده محدودیت‌های مربوط به خدمت زنان در موقعیت‌های جنگی را لغو می‌کند.

26 ژوئیه 2016: هیلاری کلینتون اولین زن می‌شود که از سوی یک حزب سیاسی عمده برای نامزدی ریاست جمهوری انتخاب می‌شود. او در سخنرانی خود در کنوانسیون ملی حزب دموکرات می‌گوید:

“در این لحظه که به عنوان دختر مادرم و مادر دخترم ایستاده‌ام، خوشحالم که این روز به‌وجود آمده است.”

20 ژانویه 2021: کامالا هریس به عنوان اولین زن و اولین زن رنگین‌پوست به عنوان معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده سوگند یاد می‌کند. پس از انتخاب شدن در نوامبر، هریس گفت:

“اگرچه من اولین زن در این دفتر هستم، اما آخرین زن نخواهم بود.”

منابع

• جدول زمانی تاریخ حقوقی زنان در ایالات متحده آمریکا، اتحادیه تاریخ‌نگاری زنان ملی
• کنوانسیون سنکا فالز، کتابخانه کنگره
• سخنرانی “آیا من زن نیستم؟” از سوجورنر تروت، یادبود سوجورنر تروت
• حق رای زنان، انجمن ملی جغرافیای ایالات متحده
• اتحاد فعالان حقوق زنان: انجمن ملی حق رای زنان آمریکا، موزه تاریخ‌نگاری زنان ملی
• تعداد بی‌سابقه‌ای از زنان در کنگره جدید خدمت خواهند کرد، PEWResearch.org
• لیستی از نخستین‌ها برای زنان در انتخابات میان‌دوره‌ای امسال، NPR.org