آغاز داستان تعیین رنگ دلار آمریکا: نیاز به پول در دوران جنگ
در سال ۱۸۶۱، دولت فدرال برای تأمین مالی جنگ داخلی آمریکا تصمیم گرفت برای اولین بار به‌طور گسترده اسکناس چاپ کند. تا آن زمان، چاپ اسکناس بیشتر توسط بانک‌های خصوصی و ایالتی انجام می‌شد. این اسکناس‌های جدید به دلیل استفاده از جوهر سبز در پشت آن‌ها، به نام “گرین‌بک” (Greenback) شناخته شدند.
در آن زمان، استفاده از جوهر سبز یک تدبیر ضد جعل بود، زیرا دوربین‌های عکاسی تنها قادر به گرفتن عکس سیاه‌وسفید بودند و رنگ سبز در برابر جعل مقاومت بیشتری نشان می‌داد.
چرا سبز؟ تأثیر روان‌شناسی رنگ‌ها بر اعتماد عمومی
رنگ دلار آمریکا به‌صورت ناخواسته به یک نماد روانی تبدیل شد. رنگ سبز از نظر روان‌شناسی با مفاهیمی مثل اعتماد، ثبات، رشد و امنیت اقتصادی گره خورده است. در دورانی که دولت آمریکا در حال تثبیت نظام اقتصادی خود بود، انتخاب رنگ سبز کمک بزرگی به جلب اعتماد عمومی کرد.
از طرف دیگر، جوهر سبز در آن دوران نسبتاً در دسترس، با دوام و ارزان بود. بنابراین، دلایل اقتصادی و فنی نیز در انتخاب این رنگ برای اسکناس‌ها نقش داشتند.
استانداردسازی طراحی و تثبیت رنگ سبز
در سال ۱۹۲۹، دولت آمریکا برای کاهش هزینه‌ها و افزایش امنیت، اندازه اسکناس‌ها را کوچک‌تر کرد و طراحی آن‌ها را استاندارد نمود. از آن زمان، رنگ دلار آمریکا به‌صورت رسمی سبز باقی ماند و به یک نشانه بصری مهم از اعتبار پول ملی تبدیل شد.
امنیت در برابر جعل همچنان اهمیت دارد
امروزه اسکناس‌های آمریکایی با تکنولوژی‌های امنیتی متعددی مانند نخ امنیتی، واترمارک، چاپ برجسته و جوهرهای خاص چاپ می‌شوند. با وجود این امکانات مدرن، رنگ دلار آمریکا همچنان سبز است، زیرا تولید جوهر دقیق با ویژگی‌های خاص آن، برای جاعلان دشوار و پرهزینه است.
واقعیت‌هایی جالب درباره اسکناس‌های آمریکایی
- بیش از ۱.۲ تریلیون دلار پول نقد (اسکناس و سکه) در ایالات متحده در گردش است.
- تولید هر اسکناس یک دلاری حدود ۵ سنت هزینه دارد.
- عمر اسکناس‌های یک دلاری حدود ۶ سال است، در حالی که اسکناس صد دلاری تا ۱۵ سال دوام دارد.
- اسکناس پنجاه دلاری کوتاه‌ترین عمر را دارد: ۳.۷ سال.
منابع
- گردآوری شده در تحریریه «تاریخ زون»
همچنین نگاهی بیندازید به:
«تنش‌های بین ایران و آمریکا»
